உழவன்

 


நீல வண்ணச் சேலை உடுத்தி

பால் வண்ணப் பொட்டிட்டு – அவனின்

கதிரான ஒளி கொண்டே

மேல் வானம் இருக்குது.

 

கரு வண்ண நிறத்தில்

கப்பலைச் செலுத்தியே

கருத்தோடு நிற்குது – எந்தன்

காலின் அருகே.

 

பச்சை வண்ண மேனியில்

பச்சிளம் பயிர்கள்

பாவிகளின் உடலுக்குப்

பசியைப் போக்குதே.

 

விடியற்காலை நேரத்தில்

விடியலைக் காட்டவே

விழிப்போடு நிற்குது – அது

கோழியெனும் பெயராலே.

 

நாட்டின் ஈரம்

மாட்டைக் கொண்டே

வாட்டமாய்ப் பயிர் செய்வோன்

உழவன் என்பவனே.

 

போட்ட விதை

சேர்ந்தே வர

பகலிரவாய்ப் பாடுபட்டு

பகலிலே கனவும் காண்பான்.

 

அவன்,

 

கொத்தடிமை என்பதாலே

கொத்தான பயிருக்குச்

சொந்தமில்லை – அதில் வந்த

சொத்தைக்கே சொந்தமாவான்.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மரமே உனக்கு உல்லாசம்

பகலோனின் வெப்பம் தாங்காமல் நாங்கள் விடும் மூச்சிலே காற்று வாங்கவா உன்னாடையை அவிழ்க்கின்றாய்.   அவிழ்த்துப் போட்ட ஆடைகளுக்கு அடுப்புகள் இங்கே அபயம் கொடுக்கின்றன.   உல்லாசக் காற்றிலே கடன் வாங்குவதற்கென்றே நாங்கள் வருகின்றோம்.   எங்களுக்காக, கொடுத்தே சிவந்த கரமென்பதால் உன் தலையையேன் மொட்டையடித்துக் கொள்கின்றாய்.   எங்கள் நாட்டு இளையவர்களுக்குப் பஞ்சு மெத்தையானதே – உன் உதிர்ந்த இலைகள்.   அதனால்தான் காதல் ஓவியம் படைக்க பாவம் உன் காலடியில் அமர்கின்றனர்.   அஜந்தா ஓவியம் படைத்த கலைச் சித்தனும் உனக்குச் சொந்தமானவனோ?   சிறைச்சாலை கைதிக்கு முத்திரையிடுவது போல் தங்கள் ஞாபகத்திற்காக உன் முதுகையே பலகையாக்கிக் கொள்கின்றார்களோ?   காற்றிலாடும் உன் கை விரல்களில் இருந்துதான் நடனங்கள் பிறந்தனவோ?   சலசலப்பு ஓசையிலிருந்துதான் குயில்களும் கூவுவதற்குக் கற்றுக் கொண்டனவோ?   பெருங்காற்றால் நீ அவதிப்படும் போதுதான் துன்பமே அறிமுகமானதோ   உன்னை வேரெடுக்கும் போதுதான் ...
Read more

நிலா

  குவளையிலும் குளத்திலும் கிணற்றிலும் ஆற்றிலும் பசும்புல் வெளியிலும் விசும்பிலும் வானிலும் எங்கும் எங்கும் அவளைக் கண்டேன். உலகெலாம் பிணைக்கும் கடற்கரையில், கடல்நீரில் அவளைத் தேடினேன் எங்கும் தவழும் அவளை அலைக் கரங்கள் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.
Read more