வண்ணக் கிளியே

 

வறண்ட என்னிதயத்திற்கு

வரப்பிரசாதம் கொடுத்துவிட்டு

வாராமல் போவதேனோ?

வண்ணக் கிளியே.

 

என்னிதயத்தைச் சோலையாக்கிப்

பூத்துக் குலுங்கும் பொழுதினிலே

பூதக்காற்று வீசுவதேனோ?

வண்ணக் கிளியே.

 

நீ சந்திரனின் மகளென்றா

சந்திப்பவர்களை எல்லாம் மயக்குகின்றாய்?

உனக்கிது அழகோ?

வண்ணக் கிளியே.

 

அரைகுறையாய் நீ பார்க்கும் போதே

ஆறறிவை இழக்கின்றேன்.

நாயாய் அலைகின்றேன்

உனக்கிது அழகோ

வண்ணக் கிளியே.

 

மேடையில் நீ பேசும்பொழுது

பேடையாய் ஆகின்றேன் – என்

வாடை வீசவில்லையோ?

வண்ணக் கிளியே.

 

நோயொன்று வந்ததாலே

நேரான முதுகு கூட

கேள்விக் குறியானது

வண்ணக் கிளியே

உனைக் கண்டவுன் ஏனோ

வியப்புக் குறியானது.

 

என்னை நீ பார்க்கும் பொழுது

எண்ணம் ஏதும் இல்லை எனக்கு

வண்ணக் கிளியே

நான் உனைப் பார்த்ததுமேனோ?

உலகமே நீயென்பதேன்?

வண்ணக் கிளியே.

 

அரைக்கண் பார்வையிலே

போதை தருகின்றாயே

வண்ணக் கிளியே – நீ

போதையின் இருப்பிடமோ?

 

உன்னிதழோரக் கிண்ணத்தில்

மது அருந்தத்தான் – நான்

பட்டைக் கடையும் மறந்துவிட்டேன்

வண்ணக் கிளியே.

 

நீ குளிப்பதற்கு

என் கண்களையேன் பயன்படுத்துகின்றாய்

வண்ணக் கிளியே

கரம்பு நிலமாகட்டும் பயிர் செய்யலாமென்றா?

 

உன்னையே நினைத்திருக்கும்

மன்னன் நான் இருக்கும் பொழுது

வானத்தை நீ பார்ப்பதேனோ?

வண்ணக் கிளியே.

 

நம் கல்யாணத்திற்கு

நாள் பார்க்கச் சொல்கின்றாயோ

இல்லை, என் வாழ்வுக்கு

நாடி பார்க்கச் சொல்கின்றாயோ?

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மரமே உனக்கு உல்லாசம்

பகலோனின் வெப்பம் தாங்காமல் நாங்கள் விடும் மூச்சிலே காற்று வாங்கவா உன்னாடையை அவிழ்க்கின்றாய்.   அவிழ்த்துப் போட்ட ஆடைகளுக்கு அடுப்புகள் இங்கே அபயம் கொடுக்கின்றன.   உல்லாசக் காற்றிலே கடன் வாங்குவதற்கென்றே நாங்கள் வருகின்றோம்.   எங்களுக்காக, கொடுத்தே சிவந்த கரமென்பதால் உன் தலையையேன் மொட்டையடித்துக் கொள்கின்றாய்.   எங்கள் நாட்டு இளையவர்களுக்குப் பஞ்சு மெத்தையானதே – உன் உதிர்ந்த இலைகள்.   அதனால்தான் காதல் ஓவியம் படைக்க பாவம் உன் காலடியில் அமர்கின்றனர்.   அஜந்தா ஓவியம் படைத்த கலைச் சித்தனும் உனக்குச் சொந்தமானவனோ?   சிறைச்சாலை கைதிக்கு முத்திரையிடுவது போல் தங்கள் ஞாபகத்திற்காக உன் முதுகையே பலகையாக்கிக் கொள்கின்றார்களோ?   காற்றிலாடும் உன் கை விரல்களில் இருந்துதான் நடனங்கள் பிறந்தனவோ?   சலசலப்பு ஓசையிலிருந்துதான் குயில்களும் கூவுவதற்குக் கற்றுக் கொண்டனவோ?   பெருங்காற்றால் நீ அவதிப்படும் போதுதான் துன்பமே அறிமுகமானதோ   உன்னை வேரெடுக்கும் போதுதான் ...
Read more

நிலா

  குவளையிலும் குளத்திலும் கிணற்றிலும் ஆற்றிலும் பசும்புல் வெளியிலும் விசும்பிலும் வானிலும் எங்கும் எங்கும் அவளைக் கண்டேன். உலகெலாம் பிணைக்கும் கடற்கரையில், கடல்நீரில் அவளைத் தேடினேன் எங்கும் தவழும் அவளை அலைக் கரங்கள் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.
Read more