ஆசையின்…

 


அவள் :

          கல்லு வளருதடா

          சொல்லு மடியுதடா

          கண்ணு விரியுதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          கடலு சிரிக்குதடா

          கப்பலு மடியுதடா

          கண்ணங் குழியுதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          வானம் குளிருதடா

          மழையும் பெய்யுதடா

          நெற்றி சுருங்குதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          மின்னல் வந்ததடா

          மேகம் கலைந்ததடா

          பல்லு தெரியுதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          தங்கம் விலை யேறுதடா

          சொந்தம் நிலம் போனதடா

          மோகக் களிப்பிலடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          தென்றல் அலைந்ததடா

          வீதியுலா வந்ததடா

          பூவிடை அசைந்ததடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          மழையும் வந்ததடா

          குளிரும் வந்ததடா

          நெஞ்சம் துடிக்குதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

          விழியோ மலர்ந்ததடா

          நிலவோ மறைந்ததடா

          கனவே நிலைக்குதடா – இந்தக்

          கட்டழகன் முன்னே.

 

அவன் :

          வாழ்க்கை இனிக்கலையோ

          நாழிகை போகலையோ

          கோழி கூவயிலே

          குளித்திடு பெண்மயிலே.

 

          பனிமேகக் கரையினிலே

          குனிந்து நானிருப்பேன்

          ஆதவன் வரும்முன்னே

          ஆடடி பெண்மயிலே.

 

          வெள்ளித் தங்கம் மணலிலே

          பாய்போட்டு நானிருப்பேன்

          நிலவு மறையும் பின்னே

          நிலவாய் வந்துவிடு.

 

          ஏக்கம் தீர்த்திடுவேன்

          பாக்கம் சென்றிடுவேன்

          சந்தையிலே மாடு வாங்கி

          பால் கரந்து தந்திடுவேன்.

 

          கரும்பைச் சுவைத்திடுவேன்

          கற்கண்டாய் மாற்றிடுவேன்

          வெறுப்பை மறந்திடுவேன்

          பக்கத்தில் நீ  இருந்தால்.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மரமே உனக்கு உல்லாசம்

பகலோனின் வெப்பம் தாங்காமல் நாங்கள் விடும் மூச்சிலே காற்று வாங்கவா உன்னாடையை அவிழ்க்கின்றாய்.   அவிழ்த்துப் போட்ட ஆடைகளுக்கு அடுப்புகள் இங்கே அபயம் கொடுக்கின்றன.   உல்லாசக் காற்றிலே கடன் வாங்குவதற்கென்றே நாங்கள் வருகின்றோம்.   எங்களுக்காக, கொடுத்தே சிவந்த கரமென்பதால் உன் தலையையேன் மொட்டையடித்துக் கொள்கின்றாய்.   எங்கள் நாட்டு இளையவர்களுக்குப் பஞ்சு மெத்தையானதே – உன் உதிர்ந்த இலைகள்.   அதனால்தான் காதல் ஓவியம் படைக்க பாவம் உன் காலடியில் அமர்கின்றனர்.   அஜந்தா ஓவியம் படைத்த கலைச் சித்தனும் உனக்குச் சொந்தமானவனோ?   சிறைச்சாலை கைதிக்கு முத்திரையிடுவது போல் தங்கள் ஞாபகத்திற்காக உன் முதுகையே பலகையாக்கிக் கொள்கின்றார்களோ?   காற்றிலாடும் உன் கை விரல்களில் இருந்துதான் நடனங்கள் பிறந்தனவோ?   சலசலப்பு ஓசையிலிருந்துதான் குயில்களும் கூவுவதற்குக் கற்றுக் கொண்டனவோ?   பெருங்காற்றால் நீ அவதிப்படும் போதுதான் துன்பமே அறிமுகமானதோ   உன்னை வேரெடுக்கும் போதுதான் ...
Read more

நிலா

  குவளையிலும் குளத்திலும் கிணற்றிலும் ஆற்றிலும் பசும்புல் வெளியிலும் விசும்பிலும் வானிலும் எங்கும் எங்கும் அவளைக் கண்டேன். உலகெலாம் பிணைக்கும் கடற்கரையில், கடல்நீரில் அவளைத் தேடினேன் எங்கும் தவழும் அவளை அலைக் கரங்கள் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.
Read more