பார் போற்றும் பாவலரேறு

அமைதியின் சொரூபமாய்

ஆண்மையின் விளக்காய்

இன்பத்தின் தூணாய்

ஈகையின் வீரனாய்

உவகையின் சொந்தமாய்

ஊடியவர் உறவாய்

எழுத்தெல்லாம் கல்வெட்டாய்

ஏற்றமே தனியாளாய்

ஐந்நிலம் வாசமாய்

ஒன்றினாய் அறவோனாய்

ஓங்கிய தமிழனாய்

ஔதகம் போற்றினாய்

எழுத்தாய்வில் ஊன்றினாய்

எழுதுகோல் நாயகனாய்

கற்கையில் சிறந்தாய்

காப்பதில் முந்தினாய்

சொல்லாய்வில் திளைத்தாய்

தொல்லியம் பேசினாய்

நல்லியல்பு விளைத்தாய்

பாவலரேறு பாவலனாய்

பொருளாய்வில் புத்தனாய்

பழுதில்லா சிற்பியாய்

வழுவில்லா வளவனாய்

பார்போற்ற வாழ்ந்தவரே.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மரமே உனக்கு உல்லாசம்

பகலோனின் வெப்பம் தாங்காமல் நாங்கள் விடும் மூச்சிலே காற்று வாங்கவா உன்னாடையை அவிழ்க்கின்றாய்.   அவிழ்த்துப் போட்ட ஆடைகளுக்கு அடுப்புகள் இங்கே அபயம் கொடுக்கின்றன.   உல்லாசக் காற்றிலே கடன் வாங்குவதற்கென்றே நாங்கள் வருகின்றோம்.   எங்களுக்காக, கொடுத்தே சிவந்த கரமென்பதால் உன் தலையையேன் மொட்டையடித்துக் கொள்கின்றாய்.   எங்கள் நாட்டு இளையவர்களுக்குப் பஞ்சு மெத்தையானதே – உன் உதிர்ந்த இலைகள்.   அதனால்தான் காதல் ஓவியம் படைக்க பாவம் உன் காலடியில் அமர்கின்றனர்.   அஜந்தா ஓவியம் படைத்த கலைச் சித்தனும் உனக்குச் சொந்தமானவனோ?   சிறைச்சாலை கைதிக்கு முத்திரையிடுவது போல் தங்கள் ஞாபகத்திற்காக உன் முதுகையே பலகையாக்கிக் கொள்கின்றார்களோ?   காற்றிலாடும் உன் கை விரல்களில் இருந்துதான் நடனங்கள் பிறந்தனவோ?   சலசலப்பு ஓசையிலிருந்துதான் குயில்களும் கூவுவதற்குக் கற்றுக் கொண்டனவோ?   பெருங்காற்றால் நீ அவதிப்படும் போதுதான் துன்பமே அறிமுகமானதோ   உன்னை வேரெடுக்கும் போதுதான் ...
Read more

நிலா

  குவளையிலும் குளத்திலும் கிணற்றிலும் ஆற்றிலும் பசும்புல் வெளியிலும் விசும்பிலும் வானிலும் எங்கும் எங்கும் அவளைக் கண்டேன். உலகெலாம் பிணைக்கும் கடற்கரையில், கடல்நீரில் அவளைத் தேடினேன் எங்கும் தவழும் அவளை அலைக் கரங்கள் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.
Read more