முடிவல்ல ஆரம்பம்

 அவள் சிரிக்கும் பொழுது

பாண்டிய நாட்டில்

காணாமல் போன

முத்துக்கள் எல்லாம்

அவள் இதழோரம்

மின்னக் கண்டேன்.

 

மது அருந்தினால்தான்

மயக்கம் வரும் என்கிறார்கள்.

மாதுவே, எனக்கு மட்டும் ஏன்

உன் கண்களைப் பார்த்ததும்…

 

தவறவிட்ட மாணிக்கக் கற்கள்

உன் கண்களில் தான்

கொலு விற்றிருக்கின்றதோ?

 

உன் கூந்தலில்

பூச்சூடினாலும்

அதன் வாசம்

வீச, மறுப்பதேன்?

 

உன் கழுத்தில் இருக்கும்

பொன் நகைகளைவிட

புன்னகைக்குத் தான்

என் பேனா தாளம் போடுகின்றது.

 

மை விழியோரம்

உன் பார்வையைச்

சுழற்றும் போது

இந்த உலகத்தையே

நான், அங்கே காண்கின்றேன்.

 

உன் பார்வைக்கு

ஆயிரம் கவிதை எழுத

என் மனம் துடிக்க

என் பேனா மறுக்க

போராட்டம் நடத்தியே

குருதி மை கொண்டு

எழுதுகின்றேன்…

தொடர்கதை தானே

இது என் வாழ்வில்

முடிவல்ல ஆரம்பம்…

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மரமே உனக்கு உல்லாசம்

பகலோனின் வெப்பம் தாங்காமல் நாங்கள் விடும் மூச்சிலே காற்று வாங்கவா உன்னாடையை அவிழ்க்கின்றாய்.   அவிழ்த்துப் போட்ட ஆடைகளுக்கு அடுப்புகள் இங்கே அபயம் கொடுக்கின்றன.   உல்லாசக் காற்றிலே கடன் வாங்குவதற்கென்றே நாங்கள் வருகின்றோம்.   எங்களுக்காக, கொடுத்தே சிவந்த கரமென்பதால் உன் தலையையேன் மொட்டையடித்துக் கொள்கின்றாய்.   எங்கள் நாட்டு இளையவர்களுக்குப் பஞ்சு மெத்தையானதே – உன் உதிர்ந்த இலைகள்.   அதனால்தான் காதல் ஓவியம் படைக்க பாவம் உன் காலடியில் அமர்கின்றனர்.   அஜந்தா ஓவியம் படைத்த கலைச் சித்தனும் உனக்குச் சொந்தமானவனோ?   சிறைச்சாலை கைதிக்கு முத்திரையிடுவது போல் தங்கள் ஞாபகத்திற்காக உன் முதுகையே பலகையாக்கிக் கொள்கின்றார்களோ?   காற்றிலாடும் உன் கை விரல்களில் இருந்துதான் நடனங்கள் பிறந்தனவோ?   சலசலப்பு ஓசையிலிருந்துதான் குயில்களும் கூவுவதற்குக் கற்றுக் கொண்டனவோ?   பெருங்காற்றால் நீ அவதிப்படும் போதுதான் துன்பமே அறிமுகமானதோ   உன்னை வேரெடுக்கும் போதுதான் ...
Read more

நிலா

  குவளையிலும் குளத்திலும் கிணற்றிலும் ஆற்றிலும் பசும்புல் வெளியிலும் விசும்பிலும் வானிலும் எங்கும் எங்கும் அவளைக் கண்டேன். உலகெலாம் பிணைக்கும் கடற்கரையில், கடல்நீரில் அவளைத் தேடினேன் எங்கும் தவழும் அவளை அலைக் கரங்கள் பந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.
Read more